Een beetje laat, maar beter laat dan nooit... Dit kerstgedicht is geschreven door Frans Fifis, een lid uit onze gemeente. Hij heeft dit met Kerst op ons missionair kerstfeest in een verkorte versie voorgelezen.
Kerstgedicht
Ik wil graag een verhaal aan jullie vertellen,
zonder al te veel toeters en bellen.
Het gaat over een klein kindje in een stal,
dat ooit de koning van de wereld worden zal.
In die tijd sliepen de herders in het veld
bij Bethlehem, zoals het was voorspeld
verscheen een engel met een hemels gezang.
De herders werden blij en in het geheel niet bang.
Ze gingen op pad om hem te zoeken
naar dat kindje, gewikkeld in doeken.
Ze vonden hem bij Maria en haar man
daar, waar je geen koningskind vinden kan
In een koude, winderige spelonk of grot
dat is dan de behuizing van de zoon van God.
Maar de herders brachten schapenvlees en melk
Zodoende was er toen voldoende voedsel voor elk.
Je kunt zien dat ook zij heel gevoelig kunnen zijn.
Het is ruw volk, grote mond, maar hun hart is rein
en zijn veel eerlijker dan vele anderen,
die zich vroom voordoen. Dat zal nooit veranderen
Ook waren er wijzen, koningen en geleerden,
die de sterren dagelijks bestudeerden
en ze hadden het allemaal gezien van heel ver
het vonkelen van een nieuw geboren ster
Onder hen waren ook de hierna genoemde geleerden
die na de ontmoeting met dit Godskind zich bekeerden.
De namen van die koningen zijn hieronder te lezen
en ook de door hen gestelde hypothesen
Balthasar, Perzisch voor : God bescherme zijn leven
en was koning van Saba, had zich naar zijn vrienden begeven.
De een was 20 jaar, en was een moor met een baard.
De andere 60 jaar, een europese grijsaard
De jongste heette Caspar, Perzisch voor: schatbewaarder is
mijn plicht
en was koning van Tharsis
De oudste heette Melchior, Hebreeuws voor: de koning is licht
heerser van Nabie, wat nu Europa is
Ook was er nog een vierde wijze, blijkt uit een oude
vertelling.
Maar die was te druk met hulpbehoevenden en hun verzorging
Zijn naam was Artaban, en is nooit op de bestemming aangekomen.
All had hij zich dat wel, ondanks zijn drukke leven voorgenomen
De 3 eerstgenoemde koningen verlieten hun paleizen en begaven
zich op weg,
kwamen elkaar tegen en zochten de sterren en pleegden overleg
over hoe ze het koningskind het snelst zouden kunnen zien.
Zou het bij Herodus en zijn romeinen zijn, misschien?
Ze zijn in de kortste nacht in Bethlehem bij de stal
aangekomen
en brachten goud, wierook en mirre, die ze voor hem hadden meegenomen.
Ze keken naar het kleine kindje, dat lief naar hun lachte
maar hij bevond zich niet in een paleis, zoals ze verwachtten.
Kijk, daarvan stonden die rijke, wijze mannen dan wel
helemaal paf
en zetten uit beleefdheid hun vergulde kronen af
Deze hut was nog veel minder dan een huis
en dit kind droeg dus ook al zijn eigen kruis.
Vergeet met kerstmis dan toch niet.
Al heb je kommer, leed en verdriet.
Hij is ook voor jou gekomen
en heeft al je zonden met hem meegenomen.
Dit is het einde van mijn verhaal
Laat het een mooie kerst zijn voor allemaal